Rozdział 33 - Przecież dopiero co od niego wyszłaś

VIOLETTA

Obudziłam się rano. Było dość późno. Szybko wstałam z łóżka i poszłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic po czym ubrałam świeże ubrania. Zrobiłam makijaż i ułożyłam włosy. Wyszłam z łazienki i weszłam do kuchni. Fede i Lu siedzieli i pili kawę.
-Fede zawieziesz mnie do szpitala? - Zapytałam pośpiesznie sznurując trampki.
-Spokojnie zwolnij trochę - Powiedziała zdenerwowana Lu.
-Zjedz śniadanie -Polecił Federico. Posłałam im mordercze spojrzenia po czym podeszłam do lodówki i wyciągnęłam jogurt bo wiedziałam że tak łatwo nie odpuszczą. Zjadłam go szybko po czym posłałam uśmiech dwójce siedzącej na przeciwko mnie.

W końcu po wielu prośbach i namowach Fede przywiózł mnie do szpitala. Szybko weszłam na oddział i skierowałam się w kierunku sali Leona. Stanęłam przy szybie i zajrzałam do środka. Siedziała przy nim Fran. Trzymała go za rękę. Kiedy mnie zauważyła wstała i podeszła do mnie.
-Cześć Violu - Powiedziała po czym przywitałyśmy się buziakiem w policzek.
-Hej - Powiedziałam smutna.
-Chciałabym pojechać do domu się przespać - Powiedziała i spojrzała w moje oczy. - Zostaniesz z nim? - zapytała a ja nie oderwałam wzroku od Leona.
-T-tttak - Wyjąkałam po czym na nią spojrzałam. Posłałam jej ciepły uśmiech po czym weszłam do sali Leona.

Siedziałam przy nim cały dzień. No prawie. Od 12 do 18. W końcu przyjechała Fran. A zaraz po niej Stef i Jim. Przytuliłam małego chłopca po czym ucałowałam go w policzek. Kilka minut później przyjechał Fede.
-Hej - Przywitał się. Uśmiechnęłam się do niego lekko.
-Lu cię tutaj przysłała? - zadałam pytanie z udawanym uśmiechem na ustach.
-No tak - Przyznał mi rację - Powiedziała że musisz odpocząć - Dodał po chwili
-Tak tak znikaj - Powiedziała Stef. Spojrzałam na nią niechętnie.
-Fran możesz na chwilkę? - Zapytałam po czym odeszłyśmy kawałek dalej. Miałam nadzieję że Stef nie ma gumowych uszu.
-Fran wiem że to głupie ale czy mogłabym dostać klucze do domu Leona? - zapytałam po czym lekko się uśmiechnęłam
-Chciałabym tam trochę posiedzieć -Powiedziałam smutna.
-Oczywiście - powiedziała po czym podała mi klucze.
-Dziękuję - Powiedziałam po czym ją przytuliłam. Wróciłam do Fede po czym obydwoje wyszliśmy ze szpitala. Było już po 19.
-To co do domu? - Zapytał Fede posyłając mi uśmiech
-Nie - Powiedziałam stanowczo - Do Leona - Powiedziałam zadowolona.
-Jak do Leona? - Zapytał zdziwiony - Przecież dopiero co od niego wyszłaś - Powiedział lekko zdziwiony
-Do jego domu - Powiedziałam po czym wskazałam na klucze które trzymałam w dłoni.

Weszłam do środka po czym zapaliłam światło. Rozejrzałam się dookoła a tam porozrzucane były zabawki Jima. Uśmiechnęłam się mimowolnie po czym ściągnęłam buty a na nogi wsunęłam kapcie Leona. Były sporo za duże ale mi to nie przeszkadzało. Po kilku sekundach skierowałam się na górę. Weszłam do garderoby, wzięłam sobie  jedną bluzę po czym wyszłam i skierowałam się do sypialni. Zapaliłam światło, skierowałam się w kierunku łóżka. Leżało na nim kilka zabawek Jimiego, koszula Leona i coś co przykuło moją uwagę. Katalogi z meblami dla dzieci. Uśmiechnęłam się po czym usiadłam na wielkim łóżku opierając się i zaczęłam je przeglądać. Kilka zestawów mi się spodobało. Widziałam też że Leon zaczął coś zaznaczać. Jestem szczęśliwa i wiem że teraz chciałabym mu wybaczyć i do niego wrócić. Mam nadzieję że niedługo się obudzi. Nie nawet nie ma innego wyboru. Musi się obudzić. Przecież nie może wiecznie spać. Potrzebuję go. Ja, Jim i nasze dziecko potrzebujemy go. Moje rozmyślania przerwał dzwonek do drzwi. Zeszłam na dół po czym otworzyłam drzwi. Staną w nich kurier.
-Dobry wieczór - Przywitał się przyjaźnie z uśmiechem na ustach
-Dobry wieczór - Powiedziałam po czym również posłałam jemu uśmiech
-Przepraszam za porę ale byłem wcześniej i nikogo nie było w domu - Wyjaśnił szybko.
-Nic nie szkodzi - Powiedziałam spokojnie
-Mam przesyłkę dla Leona Verdasa - Powiedział spoglądając na niewielkich rozmiarów pudełko
-W takim razie ja odbiorę - Powiedziałam - Ile płacę? - Zadałam pytanie po chwili
-Przesyłka jest opłacona - Powiedział po czym podał mi pudełeczko. Było lekkie więc wnioskowałam że Leon nie zamówił nic dużego. Podpisałam potwierdzenie odbioru po czym pożegnałam się z kurierem i zamknęłam drzwi. Weszłam z powrotem do sypialni. Wiem że nie powinnam tego robić ale otworzyłam paczkę. Moim oczom ukazało się kilka drobiazgów. Mimowolnie się uśmiechnęłam po czym zaczęłam wyjmować rzeczy. Śpioszki i smoczek oraz buciki. Wszystko w różowym kolorze. Ucieszyłam się strasznie po czym ułożyłam starannie rzeczy na komodzie pod telewizorem. Położyłam się na łóżku i zasnęłam z wielkim uśmiechem.

************

I mamy już za nami kolejny rozdział. Jakieś one strasznie krótkie za co was strasznie przepraszam :( Dzisiaj to tyle :) Buziaczki  :**